رشد مصرف دارو در OECD بعلت سالمندی و داروهای جدید
مصرف داروها در بین 30 کشور تشکیل دهنده *OECD به میزان 550000 میلیون دلار در سال 2005 بالغ شده که این امر در اثر ازدیاد جمعیت سالمندان و نیز وجود داروهای جدید بوده که در گزارش اخیر (سلامتی در یک نگاه) توسط OECD عنوان شده است .
در این گزارش با افزایش مصرف داروها موجب شده تا بیماران زمان کمتری بستری شوند و یا موارد درمانهای تهاجمی کاهش یابد. از این روی ممکن است میزان هزینه های سلامتی در آینده و یا حال کمترخواهد شد .
پنج مصرف کننده مهم دارو در OECD مشتمل بر آمریکا (792 دلار هزینه برای هر نفر 86% بالای میانگین OECD) کانادا (589 دلار) فرانسه (554 دلار) اسپانیا (514 دلار) و ایتالیا (509 دلار) . میانگین OECD 413 دلار بوده است .
پنج کشور پائین جدول مکزیک (144 دلار) لهستان (243 دلار) دانمارک (271 دلار) نیوزیلند (290 دلار) و هلند (318 دلار) بوده اند . در این گزارش ، OECD طیف وسیع و اختلاف میان ارقام در کشورهای مختلف را ناشی از اختلاف در حجم مصرفی ، ساختار مصرف و قیمتهای مختلف دارو می داند . (جدول1)
60% هزینه دارویی پرداخت شده در OECD توسط public fund دولت بوده و بقیه توسط بیمه های خصوصی یا خود بیماران پرداخت شده است. ایرلند و لوکزامبورگ بیشترین میزان برداشت از public کمکهای دولتی را داشته اند (بیشتر از 80%) . در حالیکه مکزیک (11%) و آمریکا (24%) کمترین میزان را در بر می گیرند .
در مقام مقایسه با کل هزینه های بهداشتی و درمانی در میان کشورهای OECD ، میانگین هزینه های داروها 17% بوده و میانگین هزینه های دارویی 5/1% از کل GDP بوده است .
در این گزارش همچنان طیف کشورها بسیار وسیع بوده . نروژ ، دانمارک و ایرلند کمتر از 1% از GDP را به دارو اختصاص داده و پرتغال ، مجارستان و جمهوری اسلواکی بیشتر از 2% را اختصاص داده اند (جدول 2).
بر اساس این گزارش در طی سالهای 1995 تا 2005 در بیشتر کشورهای OECD رشد هزینه های دارویی بیشتر از رشد کل هزینه های درمانی و بهداشتی بوده است.
از سال 1995 رشد هزینه های دارویی در هر سال بصورت متوسط 6/4% بوده که بیشتر از 4% رشد سالیانه هزینه های سلامتی یا درمانی و بهداشتی بوده و در بعضی از کشورها از قبیل ایرلند ، آمریکا و مجارستان رشد هزینه های دارویی سه درصد بیشتر از میانگین 6/4% OECD بوده است.
در این گزارش میزان مصرف 4 گروه دارویی ضد دیابت ، ضد افسردگی ، پائین آورنده کلسترول و آنتی بیوتیکها را در طی دوره 2000 تا 2005 در کشورهای مختلف مقایسه می نماید .
بیشترین میزان هزینه های داروهای ضد دیابت در میان کشورهای OECD در فنلاند و یونان و کمترین آن در ایسلند و دانمارک بوده است.
ایسلند بیشترین هزینه کننده در مورد داروهای ضد افسردگی بوده و بعد از آن استرالیا ، کشورهای اسکاندیناوی، بلژیک و فرانسه و کمترین هزینه آن در کشورهای شرق و یا مرکز اروپا بوده است . هر چند در این کشورها میزان مصرف این دسته داروها رشد سریعی را در 5 سال گذشته نشان داده اند.
بیشترین مصرف کننده داروهای کاهنده کلسترول استرالیا ، نروژ و سوئد هستند درحالیکه آلمان و مجارستان کمترین مصرف را دارند . در این گزارش اشاره شده که این طیف وسیع و اختلاف در کشورهای ناشی از اختلاف در دستورالعملهای بالینی و میزان شیوع کلسترول LDL در این جوامع است .
در این گزارش صرفا به هزینه های دارویی اشاره نشده بلکه توجهی نیز به کیفیت سیستم بهداشتی و درمانی یا سلامت در بین کشورهای OECD شده است. بعنوان مثال در بین کشورهای OECD در دهه 1980 پس از 30 روز بستری شدن بیماران بعلت حمله قلبی تنها 20% فوت می شدند در حالیکه در دهه 1990 این میزان به 10% کاهش پیدا کرده است.
Reference: SCRIP 2007, Nov 23rd, No. 3314 page: 14.
Founding members (1961): |
|
Joined later (listed chronologically with year of admission): |
|
Japan* (1964) Finland* (1969) Australia* (1971) New Zealand* (1973) Mexico (1994) |
Czech Republic* (1995) South Korea* (1996) Hungary (1996) Poland (1996) Slovakia (2000) |
*کشورهای تشکیل دهنده OECD :اطریش، بلژیک، کانادا، دانمارک، فرانسه، آلمان، یونان، ایسلند، ایرلند، ایتالیا، لوکزامبورگ، هلند، نروژ، پرتقال، اسپانیا، سوئد، سویس، ترکیه، انگلستان ، ایالات متحده آمریکا، ژاپن ، فنلاند، استرالیا، نیوزیلند، مکزیک، چک، کره جنوبی، مجارستان، لهستان و اسلواکی.