بیماری دیابت شیرین :
بیماری دیابت (DM) دسته ای از اختلالات متابولیسمی است که مشخصه آن ازدیاد قند خون بوده و ممکن است علائم بیماری هایپرگلایسما که شامل ادرار زیاد و عطش بیش از حد در آن بروز نماید .
تقریباً 6/23 میلیون نفر از مردم ایالات متحده به بیماری دیابت (DM) مبتلا هستند و حداقل برای 7/5 میلیون نفر از ایشان در ایالات متحده تشخیص دیابت داده نشده است و 57 میلیون نفر در ایالات متحده در مرحله قبل از دیابت می باشند. 90 تا 95 درصد از همه بیمارانی که برای آنها دیابت تشخیص داده شده، بیماری (DM) دیابت نوع دوم ذکرشده است ، در دیابت نوع دوم غربالگری اهمیت زیادی دارد زیرا در این بیماران قند خون بطور تدریجی افزایش می یابد و علائمی از بیماری وجود ندارد تا زمانی که عوارض پر خطر دیابت پدیدار می شود .
دیابت نوع دوم (DM) بیماری پیش رونده ای است که به تنظیم دائمی قند خون توسط داروهای پائین آورنده نیازمند است ، تا میزان قند خون کنترل گردد . با وجود اینکه بطور شایع از درمانهای مرسوم از قبیل سولفونیل اوره ، دیازولیدین دیونها و متفورمین استفاده می شود ولی تقریباً 60 درصد از بیماران مبتلا به دیابت، مقدار HbA1c آنها به کمتر از 7 درصد نمی رسد.
دیابت در دراز مدت می تواند سبب بروز عوارض و مشکلات در عروق شود و این مسئله بیشترین علت کوری در اشخاص با سن 20 تا 70 سال ، مهمترین علت نارسایی کلیه و عامل تقریباً 71 هزار قطعی اعضای بدن در هر سال می باشد. برآورد می شود که 65 درصد از بیماران دیابتی در اثر عوارض بیماری های قلبی عروقی فوت می کنند.
نشان داده شده است که کنترل دقیق قند خون باعث کاهش عوارض عروقی و عصبی می شود. بعضی از مطالعات اپیدمیولژیکی و بررسی های بالینی مشخص نموده است که پائین آمدن مقدارHbA1c موجب کاهش حملات قلبی عروقی و مرگ و میر ناشی از آن را میسر می سازد . هر چند که اخیراً در مطالعه ACCORD ، رابطه میان کنترل بیماری های قلبی عروقی و کاهش HbA1c را نشان نمی دهد. این مطالعه بطور تصادفی روی 251,10 بیمار صورت گرفته و هدف آن تاثیر HbA1c کمتر از 6 درصد در مقابل مقدار HbA1c 7 تا 9/7 درصد بر روی کاهش حملات قلبی عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 (DM) با و بدون بیماری قلبی عروقی بوده است . این مطالعه 17 ماه زودتر از آنچه که انتظار می رفت ، بعد از سه سال و نیم بعلت شیوع بیشتر مرگ و میر و عدم وجود تغییر قابل ملاحظه در میزان حملات قلبی شدید در گروهی که مقدار HbA1c آنها کمتر از 6 درصد بود متوقف شد.
مقدار قند خون ناشتا (FPG) بازتاب تولید قند در کبد و واکنش کبد به انسولین است و مقدار قند خون بعد از غذا (PPG) ارتباط با مقدار قند خون قبل از غذا ، ترشح انسولین ، برداشت گلوکز در بافتهای محیطی و مقدارگلوکز خورده شده در غذا دارد . مقدار سطوح قند خون بعد از غذا ، با مقدار HbA1c کمتر از 3/7 درصد مطابقت می نماید ، در حالی که سطوح (FPG) با HbA1c بیشتر از 2/10 درصد مطابقت می نماید. در تعدادی از مطالعات اپیدمیولژیکی، سطوح (PPG) با افزایش خطر بیماری های قلبی عروقی ارتباط دارد .
از اینروی انجمن دیابت آمریکا (ADA) و کلینیک انجمن غدد آمریکا (AACE) ، مقدار طبیعی برای PPG و HbA1c را بدین صورت پیشنهاد می کنند:
انجمن دیابت آمریکا :(ADA) HbA1c مورد نظر برای افراد بالغ را کمتر از 7 درصد و (FPG) مورد نظر را بین 70 و 130 mg/dL و بالاترین مقدار (PPG) را mg/dL 180 تعیین می نماید. (ADA) انجمن دیابت آمریکا توصیه می کند که مقدار HbA1c حداقل دو بار در سال برای بیمارانی که به مقدار قند مناسب خود دست یافته اند و هر سه ماه برای بیمارانی که تغییری در نوع داروی خود داشته و یا با آن به اهداف ایده آل نرسیده اند، اندازه گیری شود . همچنین ADA اظهار می کند که اگر سطوح FPG در محدوده مورد نظر باشد اما HbA1c مقدار مورد نظر نباشد حتما باید بر روی مقدار PPG بررسی بیشتری انجام داد. (AACE) کلینیک انجمن غدد آمریکا مقادیر طبیعی ذیل را توصیه می کند: 110 Mg/dL> FPG ، 140mg/dL> PPG و 5/6≥ .HbA1c
ترجمه از خانم حافظ تقوا
ماخذ: US pharmacy 2009 Sep